Reisverslag 01 - 08 mei 2010 Bulgarije / Roemenië

- Wielewaal

- Sperwergrasmus

- Geelgors

- Nachtegaal

- Geelgors

- Cirlgors

- Appelvink

- Buizerd

- Arendbuizerd

- Balkansperwer

- Grasmus

- Gekraagde roodstaart

- Boompieper

- Braamsluiper

- Grauwe klauwier
Eindelijk kunnen we na het nodige speurwerk ook de Syrische bonte specht aan het lijstje toevoegen. Van afstand is voorts met de telescoop mooi een broedende Arendbuizerd op het nest te zien. Terwijl het merendeel van het gezelschap van dichtbij de flink uit de kluiten gewassen oerbomen bekijken, krijgt Wim allerlei opdrachten van de dames om maar zo veel mogelijk bloeiende planten op de gevoelige plaat vast te leggen. Hij is er maar druk mee. Opnames worden gemaakt van onder meer: Maagdenpalm, Zomeradonis (rood), Witte ganzerik, Witte centaurie, Knikkende salie, Witte Salie, Witte Klaproos, Pioenroos en 3 verschillende soorten Orchideen. Als we het bos willen verlaten ligt er tot ieders verrassing een Reuzensmaragdhagedis op een boomtak te zonnen. De heren fotografen kunnen er maar geen genoeg van krijgen, temeer daar het weinig schuwe beestje zich in alle standen laat vereeuwigen!

Op de terugweg splitsen we ons op. Bij een plasje langs de kant van de weg zien de HH Fanatici, waartoe ook onze natuurgids, soorten als Ortolaan, Turkse tortel, Spaanse Mus, Balkankwikstaart, Kneu, Spreeuw, Kool- en Pimpelmees etc hun dorst lessen. Tja en dan komen steevast de telelenzen tevoorschijn. De Seat rijdt door naar het thuisfront. Ook zij zijn wat dorstig geworden. Het viertal achterblijvers besluit vervolgens nog eens te gaan kijken waar de griel wordt vermoed. Ook is dit volgens Pavel de plek waar met zekerheid izabeltapuiten te verwachten zijn. Het is inmiddels al in de late namiddag en het licht wordt duidelijk minder. Aanvankelijk zien we her en der alleen gewone Tapuiten. Ook vangen we op de achtergrond het karakteristieke geluid op van een "kwikmedittende" Kwartel. En dan ontdekken we eindelijk onze eerste Griel. Heel behoedzaam verplaatst deze mysterieuze soort zich door het lage gras. Deze vogels met hun grote ogen zijn vooral in de schemering en's nachts actief. Intussen heeft Pavel ook een paartje Izabeltapuiten ontdekt. Hij loopt een eindje het veld in om er een plaatje van te maken. Dat had hij beter niet kunnen doen, want plots wordt hij achterna gezeten door 3 grote - woest blaffende - honden. En dat juist op een moment dat één van de Izabeltapuiten bij ons in de buurt is gaan zitten. Gealarmeerd door het woedende geblaf zien we Pavel op ons afrennen. De honden zijn dicht in de buurt en lijken hem te willen aanvallen. Hij stopt, gaat op de hurken zitten en probeert de dieren met zijn apparatuur van zich af te houden. Bij het zien van dit alles schieten we onmiddellijk te hulp. De honden aarzelen bij de nadering van versterking en kiezen daarna "het hazenpad". Gelukkig loopt alles met een sisser af. Pavel heeft de schrik duidelijk in de benen. Hij heeft bovendien geen goed woord over voor de Roemeense herders, die dergelijke gevaarlijke honden zo vrij laten rondlopen. Jammer dat de mooie dag op deze manier nog een dipje te verwerken krijgt. De nare smaak spoelen we bij terugkeer weg met een gezamenlijk aperitiefje. Onze maaltijd bestaat daarna uit groentesoep, rijst met lamsvlees, salade en zoete koek en soesjes na. Het smaakt wederom voortreffelijk! Met dank aan onze gastvrouw.

- Kleine zilverreiger

- Knobbelzwaan

- Dodaars

- Witoogeend

- Zwarte ibis

- Zomertaling

- Bergeend

- Bosruiter

- Poelruiter

- Witgatje

- Kemphaan

- Balkankwikstaart,

- Citroenkwikstaart

- Paapje

- Scharrelaar

- Bijeneter

- Kleine Klapekster

- Roodkeelpieper

- Duinpieper

- Nachtegaal

- Grauwe vliegenvanger

- Roodpootvalk

- Hop
Bij de Shablacamping zetten we de auto's aan de kant. Vlakbij de Zwarte Zee is het met veel bos en water in de buurt goed vogelen. Putter, Groenling, Spaanse Mus, Boomklever, Syrische Bonte Specht, Kleine Bonte Specht, Bonte Vliegenvanger, Witte Kwikstaart, Zwarte Roodstaart en Wielewaal worden al snel gespot. Een mannetje van laatstgenoemde soort liet zich eindelijk eens verschalken. Op zee speuren we nog even naar parelduikers en bruinvissen, maar die laten zich helaas niet zien. Wel vliegen er links en rechts Baltische Mantelmeeuwen langs de Zwarte Zeekust.

- Lichtroze Klaver met liggend blad, geen klaverblad dus maar een wikke soort (lichtrood).

- Struikjes Vuurdoorn

- Knikkende Salie

- Citroengele "Ganzeriksoort", zacht behaarde steel, hard donkergeel, handvormige blaadjes.
Ook het Oranjetipje vliegt hier vrijelijk rond. Dit is wat je noemt schraal grasland op kalkrijke rotsgrond. Het vrouwengilde is helemaal in haar element tussen al die bloemen.
We werpen nog één keer een blik op de White Lagoon waar we net zijn geweest en rijden dan via de hoge kustweg naar Balchik. Hier wordt even gepind omdat we geen Roemeens en Bulgaars geld meer hebben en om te tanken. By the way; Bij Pavel kan gewoon met euro's betaald worden. Da's wel net zo handig. Vervolgens koersen we richting Zwarte zee, maar oh wee wat een slechte weg. We zien de juiste afslag over het hoofd. Dus draaien we en denken dan op de goede weg te zijn; die vlak langs de kust loopt. Maar... oei, oei. Van de smalle betonweg blijkt even later een behoorlijk stuk te zijn weggespoeld. Dat wordt dus keren op "de weg". De dames vinden het doodeng en doen hun ogen erbij dicht. Met aanwijzingen van alle kanten komt uiteindelijk alles goed en kunnen de doemscenario's weer in de kast. Wat een opluchting!
We vinden uiteindelijk de juiste route naar Albena, waar we onze zinnen hebben gezet op een bezoek aan het moerasbosreservaat. Bezoeken is veel gezegd, want je kunt er niet echt in. Dat gelukt na veel zoekwerk slechts voor een klein deel van het gebied. Voor het overige moeten we er om heen lopen. Al van ver vangen we het onmiskenbare geluid op van de Grijskopspecht, even later gevolgd door de zang van grote karekiet, terwijl ook een koekoek blijk geeft van zijn aanwezigheid. Niet veel later wordt een Witgatje ontdekt en zien we talrijke Huis- en Gierzwaluwen. We volgen een wandelpad (kleiig met supergaten) met links het moerasbos en rechts metershoog riet. We komen op enig moment uit bij de zee waar we ook wat schelpen zoeken voor het thuisfront. Tussen de bedrijven door noteren we natuurlijk ook de wat meer eenvoudige soorten als Fitis, Geelgors,Witte Kwikstaart, Boomkruiper, Kleine Karekiet, Grasmus, Bonte- en Grauwe Vliegenvanger, Putter en Kleine Bonte Specht. Natuurlijk laat ook de Hop zich regelmatig zien en horen. De dag is inmiddels al weer ver gevorderd; tijd dus om "naar huis" te gaan.

6 mei (donderdag)
Deze dag splitsen we ons op. Johan en Wim vertrekken om 6 uur al vroeg in de ochtend naar Roemenië. Beide natuurfotografen nemen zich voor om de Donau-Delta en aangrenzende gebieden te bezoeken. Ze hopen stilletjes om nog meer te zien en vereeuwigd te krijgen van de rijke vogelwereld aldaar. De rest van de groep heeft zich ten doel gesteld om een fikse wandeling te maken rond het gehele Durankulak meer.

Hun bevindingen: Durankulakmeer

We worden door Pavel naar de camping gebracht aan het meer. We lopen aanvankelijk 3 km langs de kust. Marietje en Sylvia vinden hier een aangespoelde dode dolfijn. Het beest heeft helaas door visserspraktijken het leven gelaten. Het dier zit nog verstrengeld in het net. Na een eindje gelopen en gevogeld te hebben is het picknicktime. Wederom wordt er gesmuld van de heerlijke sandwiches, met als extraatje gehaktballetjes met extra brood, een sinaasappel en een fles water. Super! We lopen verder door de valleien en hebben onze blik voortdurend gericht op het water en de rietkragen. Het meest aansprekend is een Grauwe Kiekendief, die vlak voor ons boven de rietkraag begint te jagen. Wat een sierlijke vlucht. Ook ontdekken we 2 Veldrietzangers met in de directe nabijheid een ratelende Snor. Geen alledaags tafereeltje. Al met al krijgen we ook hier weer diverse leuke vogelsoorten te zien en te horen, zoals:

- Veldrietzanger

- Grote karekiet

- Snor

- Rietgors

- Grauwe gors

- Duinpieper

- Grauwe Klauwier

- Kleine Klapekster

- Wielewaal

- Paapje

- Grauwe Kiekendief

- Kwak
Natuurlijk worden er ook vele planten waargenomen: zoals Zomer- en Voorjaarsadonis, als ook diverse Klaver- en Wikkesoorten.. Een schaapherder loopt met zijn kudde in de glooiende dalen. Het is allemaal zo intens, zo puur en zo paradijselijk. Omdat we zo dicht mogelijk langs het meer willen lopen, lukt het ons, ondanks de heerlijke wandeling, niet om ons te orienteren. Goed kaartmateriaal wordt dan toch ontbeerd, ondanks de vele aanwijzingen vooraf. Na al lange tijd gelopen te hebben proberen we "binnendoor" weggetjes door bosgebied. We lopen ons echter keer op keer vast omdat het bos ondoordringbaar wordt en moeten dan noodgedwongen weer terug. Het begint zoetjes aan een echte avontuurlijke wandeltocht te worden. Niemand klaagt echter. Het past helemaal bij deze bijzondere dag. Zo struinen we vele kilometers met telescopen en kijkers om de nek, om onderweg maar zoveel mogelijk bijzondere vogels te spotten en van de omgeving te genieten. Wel beleven we alles veel intenser dan met de auto.
Omdat de tijd voortschrijdt en het al laat begint te worden, wordt Tatyana gaandeweg ongerust. Als het al een beetje begint te schemeren, gaat ze naar ons op zoek. We treffen haar op enkele kilometers van de Lodge. We blijken op de goede weg te zitten. Ze neemt ons mee met de auto en bij aankomst genieten we van een fraaie zonsondergang. Weliswaar met vermoeide voeten, maar uiterst voldaan geven we ons daarna over aan de geneugten des levens. Tussentijds vernemen we telefonisch dat Johan en Wim tegen tienen terug hopen te zijn.

De bevindingen van Johan en Wim: Donaudelta - Roemenië

Vanwege het vroege vertrek kunnen we lekker opschieten. We zijn alras door Constanta heen en rijden via de E-87 naar Babadag en Tulcea. De eerste soort die we te zien krijgen is een Wespendief. Onderweg stoppen we bij een Oeverzwaluwkolonie. Ook vliegen er Bijeneters rond. Pogingen om een aantal vliegende exemplaren te fotograferen pakken niet goed uit. Voor goede lichtomstandigheden is het nog net iets te vroeg. Na ruim 2 uur bereiken we Tulcea, waar we opnieuw even stoppen om de historische begraafplaats aldaar van dichtbij te bekijken. Van daaruit rijden we naar Malcoci, Nufaru, Victoria en Bestepe. Overal op de route zijn ze met de weg bezig. Dat houdt behoorlijk op. Ondertussen vergapen we ons aan de primitieve omstandigheden waarin menige Roemeen heden ten dage nog leeft. Een enkele koe, geit of paard aan de beek of langs de straat; ganzenhoedsters die enkele ganzen een slootje indrijven, zigeunervrouwen met kinderen aan de rokken, krotten en hutten waarin mensen wonen, wroetende varkens in de modder; oude ezelkarretjes met ijzeren wielen; we raken eenvoudigweg niet uitgekeken.
Aanvankelijk maken we wat opnames met de telelens, maar met gebarentaal, door vriendelijk te knikken en de camera´s te laten zien, merken we al snel dat niemand bezwaar maakt om op de kiek te worden gezet. Sterker nog: menigeen poseert trots voor die aardige toeristen. Nochtans blijven we vooral speuren naar vogels. Al snel zien we de eerste Bijeneters, niet veel later gevolgd door menige Scharrelaar. We komen die dag zeker 5 van deze tamelijk zware, maar o zo fraai gekleurde beesten tegen. Aan alles is te merken dat al deze vogels nog maar net terug zijn uit hun overwinteringgebieden. Bij het dorpje Victoria zetten we de auto opnieuw aan de kant. Op de rug van een aangespannen paard zit een Russische kauw, die druk doende is nestmateriaal te verzamelen. Hij is weinig zachtzinnig bezig; we zien 'm grote plukken uit de deels nog wintervacht trekken. Onze eerstvolgende stop is bij het Lacul Pietrei (meer), niet ver van Mammudia. Al van afstand zien we veel reigers. Als we het terrein oprijden, maken we meteen al weer kennis met diverse siesels. Overal waar kleine heuveltjes zijn, kun je ze aantreffen. Bij het water treffen we al snel Kleine zilverreigers, Purperreigers en... tenminste 7 Ralreigers aan. Sommige exemplaren zijn prachtig op kleur, compleet met blauwzwarte snavels en lange "manen" in de nek. Nog prettiger is het dat ze zich gemakkelijk laten benaderen. Menig exemplaar hebben we dan ook vrij eenvoudig op de gevoelige plaat kunnen vastleggen. Ook Dodaars en Witoogeend kunnen alhier worden genoteerd.
Pas bij Murighiol bereiken we het zuidelijk deel van de Donau Delta, waarvan we overigens maar weinig te zien krijgen. Bij het haventje hebben we zicht op de Bratul St. Gheorghe. Daar treffen we soorten als Visdief, Huiszwaluw, Spaanse mus, Ooievaar, Roek, Bonte Kraai en Tapuit. Veel huisjes hebben hier een rieten dak en de muren zijn versierd met veel houten ornamenten. Op menige plek heeft men een ooievaarspaal geplaatst, welke zo'n beetje allemaal bezet zijn. Spaanse mussen maken in kolonieverband dankbaar gebruik van de kolossale bouwsels om er te gaan nestelen. Vanaf Murighiol lukt het ons aanvankelijk niet om de door Pavel opgegeven gebiedjes bij Dunavatu de Sus en Dunavatu de Jos te vinden. Wegbewijzeringsborden zijn nergens te vinden en ook de tom-tom laat het volledig afweten. We zijn zo'n beetje in niemandsland. Twee tot 3 keer berijden we dezelfde weg en testen daarna alle zijwegen. Hiermee gaat jammer genoeg veel tijd verloren. Gelukkig vinden we uiteindelijk toch nog de juiste weg met daaraan enkele grote vennen, waar je gewoon omheen kunt rijden. In het midden liggen eilandjes waar kolonies Kluten, Steltkluten, Zwartkop- en Kokmeeuwen gebroederlijk naast elkaar tot broeden komen. Verder zien we Regenwulpen, diverse Knobbelzwanen, Geelpootmeeuwen, Krak-, Tafel- en Bergeenden en zelfs nog enkele Geoorde Futen. Ook hier weer zien we ettelijke siesels. De isabeltapuit is er maar blij mee, want deze soort broedt in hun holen.

Na deze oppepper rijden we door naar Zebil, waar ons oog valt op veel Oeverzwlauwen en Witwangsterns, alsmede enkele Roze Pelikanen, een 2-tal Witgatjes en een mannetje Krooneend. Omdat we geld nodig hebben om te kunnen tanken rijden we door naar het nabijgelegen Babadag. Als we het stadje doorkruizen om een bank te vinden, zien we verschillende fraai uitgedoste zigeuners. Kennelijk treft men voorbereidingen voor een uitbundig zigeunerfeest. We maken van de gelegenheid gebruik om twee zigeunermeisjes te portretteren. De beide jongedames poseren gewillig.
Omdat het niet zo wil vlotten met het vogellijstje besluiten we een doorstart te maken naar Vadu, Histria en het Lacul Sinoie waar we enkele dagen eerder zoveel meer soorten hebben gezien. In no-time noteren we hier o.a.:
- Kievit

- Kleine plevier

- Groenpootruiter

- Kleine Strandloper

- Krombekstrandloper

- Grote stern

- Zwarte stern

- Witvleugelstern

- Roerdomp

- Waterral

- Snor

- Sprinkhaanzanger

- Dwergaalscholver

- Grauwe Gans

- Torenvalk

- Braamsluiper

- Roodkeelpieper

- Steenuil
In de verte roept een Raaf , pas de 2e tijdens deze reis. Even later ontdekken we een Withalsvliegenvanger en enkele Zomertalingen . Deze laatste wordt nog net gefotografeerd voordat de duisternis invalt. Onderwijl denkt Wim zonder problemen enkele meters het gebied in te kunnen lopen, omdat een steltkluut van het nest is gegaan. Helaas voor hem is het er erg drassig, zodat de thuisreis met kletsnatte "pootjes" moet worden aanvaard.
Op de terugweg, tijdens het tanken, valt ons oog op een grote nachtvlindersoort. Naderhand wordt duidelijk dat het om een Grote Nachtpauwoog gaat. Logischerwijs wordt dit exemplaar ook voor het nageslacht vastgelegd. Vanwege de goede zorgen van onze gastvrouw verrassen we haar bij terugkeer met een bloemetje. hetgeen in dank wordt aanvaard.

7 mei (vrijdag);
Kavarna - Balgarevo -Sveti Nikola - Kamen Bryag - Shablameer
De voorlaatste dag breekt aan. We hebben ons voorgenomen om het vandaag een beetje rustig aan te doen en vooral niet te ver uit de buurt te gaan. Omdat het overal vol staat met bloeiende seringen, worden daar de eerste foto's aan gewijd. We rijden allereerst via Kavarna naar Balgarevo. In de loop van de week hebben we al gezien dat er tot aan de Zwarte Zee enkele fraaie steppegebieden zijn gelegen met aan het eind steile kliffen. Op goed geluk pakken we Foto één van de toegangswegen. Het landweggetje kronkelt dwars door de steppe. Wat een bloemenpracht; ook hier weer. We ´ontmoeten´ al snel bijzondere vogelsoorten als Duinpieper, Kalanderleeuwerik, Isabeltapuit en als klap op de vuurpijl een Griel !
Met de telescoop zien we in de verte op een vuilstortplaats diverse mensen lopen, die nog iets van hun gading proberen te vinden. Een zigeunerfamilie met ezel en wagen kruist dwars door de steppe ons pad. Ze zwaaien vriendelijk naar ons en hebben pret voor tien.
We stoppen bij de kliffen en kijken uit over de Zwarte Zee. Wat een mooi uitzicht is dat hier, vooral met de vele bloemen op de voorgrond. Dan stuiten we opeens - zonder dat er ook maar enig bordje of hekwerk staat - op twee archeologische afgravingingen met enkele grote aardewerken kannen. Het doet een beetje denken aan de tijd der piraterij, waarbij schatten werden begraven. Jan onderwerpt de kannen aan een nauwkeurige inspectie. Het is hier heerlijk toeven, temidden van bloeiende Affodil en zoveel meer bloeiende planten. Bij zoveel bloemen behoort natuurlijk ook een rijk insectenleven. Er fladderen verschillende vlinders rond, als Bruin Blauwtje, Boomblauwtje, Bremvlinder, Distelvlinder en één van de fraaiste vlindersoorten; de Koninginnepage.
De volgende plek aan de kust is een vervallen gebouw, wat verlaten lijkt, maar toch ook weer half opgeknapt lijkt. Op deze locatie zien we meerdere Roodstuitzwaluwen, die hier hun nest hebben. Iets verderop zit een Bonte tapuit te zingen op een paaltje. We realiseren ons op dat moment niet eens dat dit een van de zeldzaamste vogelsoorten in Europa is. Even later struikelen we hier bijna over een Moorse Landschildpad. Ook deze soort ontkomt er niet aan om voor het nageslacht vastgelegd te worden.
In een naburig steppebosgebied zetten we opnieuw de auto aan de kant. Op de draden zitten 2 Boomleeuweriken tegen elkaar aan te zingen, iets verderop vliegt een Wielewaal heen en weer en eindelijk wordt ook onze 2e Withalsvliegenvanger ontdekt. Overal hoor je nu Grasmussen en ook Grauwe Vliegenvangers laten zich geregeld zien. Het rinkelende belletje van de Grauwe Gors begint bijkans te vervelen, zoveel zitten er overal. Ook het aantal Grauwe Klauwieren tijdens deze voorjaarsvakantie is al lang niet meer te tellen. De dames sporen Blauw Parelzaad (heel bijzonder) op en Kuifvleugeltjesbloem.
In de vallei bij Kaliakra en de Zwarte Zee maken de wandelaars onder ons nog even van de gelegenheid gebruik om uitvoerig de benen te strekken. Ook hier zijn weer meerdere Wielewalen en Koekoeken actief. Volgens Pavel zou hier een oehoe huizen, maar helaas hebben we deze soort niet mogen begroeten. Het viertal wandelt het hele plateau op de rotsen over. Daar stond een gedenkteken in een ware bloemenzee op kurkdroge grond. Jos en Marietje - de beide echtelieden - misstaan geenszins tussen de bloeiende Affodil.
Omdat we zoveel goede herinneringen hebben aan het Shablameer spreken de wandelaars en de vogelaars af elkaar daar aan het eind van de middag nog één keer te treffen. Deze keer zit er een Ooievaar en hebben 10-tallen Paapjes bezit genomen van het gebied. Ook de leucistische Grauwe Gors zit er nog steeds. Moedertje natuur biedt ons hier nog een andere kleurmutatie aan. Tussen een 30-tal Spaanse Mussen wordt een exemplaar ontdekt met lichte in plaats van donkere vleugels. Deze mutatie kan weliswaar niet worden vereeuwigd, maar een foeragerende soortgenoot wel. In de buurt ontdekken we Tapuit, Duinpieper en Balkankwikstaart. In het water zitten Zomertalingen, Witoogeenden en Purperreigers en de nodige steltlopers. We kijken er al lang niet meer van op.
Een herder met schaapskudde keert kennelijk terug van een dagje steppegebied. Hij beseft niet hoezeer wij uit een jachtige wereld komen en genieten van de rust, de ruimte, de bloemenpracht en de vele bijzondere vogelsoorten. Voor hem is het de gewoonste zaak van de wereld; voor ons westerlingen neigt het bijna naar jaloezie. De hond, die normaliter de kudde bij elkaar houdt, heeft nu even geen tijd. Hij loopt parmantig langs ons heen met een grote koeienpoot in de bek. Onwillekeurig denken we hierbij nog even terug aan het incident met Pavel en de honden in Roemenië.
Gezamenlijk keren we in de vooravond terug naar de Lodge van Pavel en Tatyana om alvast wat te drinken en te proosten op de geweldige vakantie. Tatyana toont ons mooie stenen, hetgeen een specialiteit van haar is. Pavel heeft intussen een sms´je gekregen van de Engelse natuurfilmer Ron met de tekst: "Greetings to the Dutch musical people". Het kan niet uitblijven dat er daarna weer volop wordt gezongen. Nog voor de maaltijd is het - zoals elke dag - weer berengezellig. De maaltijd bestaat deze keer uit:

- Soep (kippensoep met stukjes aardappel en groente)

- Salade (komkommer, tomaat, witte kruimelkaas)

- Ovenschotel met rijst, varkensvlees, wortel, ui en knoflook

- Gevulde cakeplakjes met crème

Na de smakelijke maaltijd pakken we onze spulletjes alvast bij elkaar, omdat aan alles nu eenmaal een eind komt. Morgenvroeg keren we weer terug naar Nederland. Jammer, maar wel met heel veel mooie herinneringen. Natuurlijk laten we alles die avond op alle mogelijke fronten nog eens de revue passeren, waarbij er veel wordt gelachen, gezongen en geproost.

Pavel and Tatyana

- Your great hospitality ( both of you)

- Your kindness (both of you)

- Your excellent meals and sandwiches (Tatyana)

- The natural beauty of your country

- The musical qualities and bird knowledge (Pavel)

- All the singing together

It was great. We come back; that's for sure. Many thanks for everything and our very best wishes for 2011.

Your Dutch friends for ever;
Jos, Marietje, Johan, Henk, Sylvia and Wim

Lijst met waargenomen vogels Bulgarije

Pge 1 | Trip Reports | Home Page